دستگاه پدوسكوپ (پانگار) از دو بخش سخت افزاري و نرم افزاري تشكيل شده است. سخت افزار آن شامل يك اسكنر به همراه يك بدنه مخصوص است. فرد روي اسكنر مي ايستد پس از اسكن گرفتن از كف پاي شخص، تصوير كف پاي وي به رايانه منتقل مي گردد. به دليل عدم مقامت شيشه اسكنر در مقابل وزن شخص، از يك بدنه ويژه جهت انتقال وزن بيمار به زمين ااستفاده كرديم. اين بدنه شامل چهار پايه و يك شيشه به قطر يك سانتي متر از جنس پلي گلس مي باشد. كه اين شيشه قادر به تحمل وزن افراد است. از آنجا كه بيماران و همراهان آن ها خواستار مشاهده ميزان پيشرفت بهبود بيماري خود هستند و علاوه بر آن، ايجاد انگيزه در روند معالجه بيماري هاي ديرعلاج از نيازهاي بيمار است، ضروريت كمي كردن اطلاعات كيفي در مورد بيماران روز به روز بيشتر مي شود. شرح كار با اين دستگاه اينگونه است كه فرد روي اسكنر مي ايستد و اسكني از كف پاي فرد تهيه مي شود. سپس اين اسكن به رايانه منتقل مي شود. اپراتور نقاطي (24 نقطه خاص) را توسط ماوس روي فوت اسكن مشخص مي كند. پس از مشخص كردن نقاط نرم افزار اطلاعات را پردازش مي كند. لازم به ذكر است كه برنامه نوشته شده براي نرم افزار دستگاه در ميط Matlab فعال است. خرجي نرم افزار اطلاعات بسيار مفيدي در رابطه با كف پاي شخص به پزشك و خود شخص ارائه مي دهد. اين اطلاعات به صورت مفصل در قسمت توضيح و شرح اختراع، توضيح داده شده است.

اختراع مورد نظر، يك كامپوزيت تزريق¬پذير و زيست¬فعال حاوي ژلاتين، آلژينات، كندروئيتين سولفات، نانوپودرهاي CDHA و پودرهاي α-CSH براي كاربردهاي ترميم نقص و آسيب بافت سخت به ويژه در ناحيه نزديك به بافت غضروف مي¬باشد و در حوزه مهندسي پزشكي قرار دارد. مشخصه¬هاي اين كامپوزيت شامل درصد تزريق¬پذيري %98، آبشويي ناچيز در ساعات اوليه، درصد اتلاف وزن %68 پس از يك ماه قرارگيري در بافر Tris، جريان¬يابي مطلوب (شاخص قانون تواني كمتر از يك، ضريب قوام Pa.sn 462 و سطح تيكسوتروپي مطلوب)، ويژگي رقيق-گرداني برش و تيكسوتروپي مي¬باشد. زيست¬فعالي برون¬تن كامپوزيت با تشكيل لايه نانوساختار هيدروكسي آپاتيتي روي سطح آن پس از 14 روز قرارگيري در محيط شبيه¬سازي¬شده بدن، با تصاوير SEM و آناليزهاي XRD، FTIR و EDS تأييد شد. عدم سميت كامپوزيت و افزايش معني¬دار تكثير سلولي در حضور آن با سنجش MTT در محيط سلول¬هاي استئوبلاستي MG-63 طي مدت زمان 1، 3 و 7 روز در مقايسه با نمونه كنترل، ثابت شد. چسبندگي سلول¬هاي استئوبلاستي MG-63 به كامپوزيت با تصاوير SEM مشاهده شد. افزايش ميزان فعاليت آنزيم آلكالين فسفاتاز توسط سنجش ويژه اين آنزيم در حضور كامپوزيت طي مدت زمان 1 و 7 روز در مقايسه با نمونه كنترل تأييد شد. با توجه به اين ويژگي¬ها، اين اختراع شرط لازم براي به-كارگيري جهت كاربردهاي ترميم بافت سخت را دارا است.